VEDAT MİLÖR HOCAYA TEŞEKKÜRLER
Yaşam sizi öyle bir yerlere sürükler ki siz bile tahmin edemezsiniz ilerde neler yapabileceğinizi.
Aslında her insanın kendisinin bile tahmin edemeyeceği derecede onu ileriye taşıyacak konumlara gelebileceğini. Fakat çoğunlukla bunun farkında olmadan yaşamını sıradan bir şekilde sürdürür gider insanlar her şey ona çok uzakmış gibi gelir, düşüncesi bile onu korkutmaya yeter. O kavuğunun içinde yaşamaya kendini mahkum eder.
Kısaca hep aynı çevre aynı yaşam tarzı içinde günlerinin bitirir durur. Onu başarıya götürecek hayatını anlamlı değiştirecek şeylerden korkar durur. “Bana göre değil”, “ben yapamam…”, “bende o yetenek, kabiliyet, bilgi birikimi asla olamaz” bilinciyle yaşamaya devam eder. Fakat garip olan şu ki; bir gün iyi bir yaşamaya ulaşacağı dürtüsüyle yaşama tutunmaya çalışır. Arabası, evi parası olacağı hayalinden vazgeçmez umut ederek yaşar.
Bu arada çalıştığı işte aldığı maaşı kadar yaşamını belirlemiş olur. Çoğunluk sadece ister sonuçta, hiç bir değişim olmaz hayatında.
NEDEN ?
Bunu sorgulamaya bile cesaret edemez çünkü; o sistemin içinde inancını yitirmiştir, artık mutluluğu başarıyı başkalarının yaşantısında bulur; Ünlü bir sporcunun, oyuncunun, sanatçının yada başarılı olmuş diğer kişilerin yaşamını dinler seyreder. Garip bir şekilde kendini o kişinin yerine koyar, onları seyretmekten mutlu olmaya başlar, olmak istediği şekil yaşam tarzı önündeydi sanki o yaşıyormuşcasına mutlu olur. Onun hayatını okur resimlerini saklar aşık olur veya hayranlık duyar. O kişi veya kişileri yaşamında özel bir yere koyar. Sanki o insanlar farklı bir gezegenden gelmiş gibi gelir ona. Kısaca o kişilerin zirvede oldukları zamanı kendine örnek alır hayranlık duyar ama bilmez ki hayranı oldukları insanların aslında çok özel ve yetenekli insanlar olmadıklarını.
peki ?
NASIL oluyor da dünya çapında bir müzisyen sporcu yada farklı dallarda başarıya ulaştılar.
CEVABI BASİT
Hepsinin ortak özelliği senin gibi düşünmemeleriydi. Yani; hayalle yaşamayı tercih etmemeleri başarının tepeden değil temelden geldiğini anlayıp inanıp ödemesi gereken bedel ne varsa bunu ödemeye karar verip sıfırdan başlamalarıydı.
NASIL MI  başardılar?
Zamanı çok çalışarak değerlendirdiler
onların amaçlarındaki engelleri teker teker yok ederek başardılar
saatlerce iyi seyrederek veya oyunları oynayarak boşa vakit geçirmediler
boş insanlarla saatlerce gevezelik etmekten uzak durdular,
…Erken kalktılar,
…Koştular,
…Çalıştılar,
…Yoruldular,
…Çok sorular sordular,
Onları ileriye başarıya doğru taşıyacak yazılar,  kitaplar okudular.
Doğru anlamda rehberlik edecek kişi veya kişileri bulmaya çalıştılar, onların tecrübelerinden çok şeyler öğrendiler. Bu dönem uzun bir yoldu kolay değil zordu acı veriyor yoruyordu, pes etme noktasına geldiği zamanlar oluyordu. Diğer arkadaş dostları yaşamlarını kısa süreli eğlencelerle geçirirken onlar öğrenmeye anlamaya kan ter içinde antrenman yapmaya koşmaya yada kullandığı müzik aletine daha iyi nasıl hükmederim diye parmaklarını devamlı kullanıyordu, acıyor yoruyordu saatlerini veriyor işte bunları yapıyordu.
Senin odanın duvarına poster diye astığın kişiler yıllarca bu mücadelesi vererek senin odanda poster (İdol) olmaya hak kazandılar ama sen işin bu kısmını hiç görmek istemedin. Ne kadar azim inanç hırs ve fedakarlıklar yaparak bu güne geldiklerini bu işine gelmedi
ÇÜNKÜ sadece istemek hayal kurmak daha kolaydı. Hiç bir bedel ödemeyi kabul etmedin tembelliği seçtin kendi acizliğini onu, bunu, düzeni suçlayarak örtmeye çalıştın bahaneler ürettin.
İşte şuanda her ne yaşıyorsan kendin istediğin için yaşıyorsun.
GELECEĞİNİ GÖRMEK İSTİYORSAN GEÇMİŞİNE İYİ BAK sana bunlarını anlatıyorum bende bu yollardan geçtim ve hala geçiyorum acıyı zevke dönüştürmeyi öğrendim sonunda ne oldu biliyor musun ?
Hayalimi yaşamaya başladım. (Taklidim bile çıktı hemde zamanında bana inanmayan gülenlerden ) bu duyguyu sadece sıfırdan başlayanlar bilir VE BİR GÜN YAPTIĞIM İŞ KONUSUNDA ÜLKEDE DUAYEN OLAN SAYGI DUYDUĞUM VE ONUN HER SÖZÜNDEN ÖRNEK ALDIĞIM KİŞİ BENİM İŞİM HAKKIMDA BİR TWEET ATTI 5.yılımda
“SUADİYE ALDENTE PİZZA İYİ DİYE DUYDUM BİLEN VAR MI ?”
VEDAT MİLÖR 04.18 23 Ocak 2017
Böyle bir hocanın kısacık cümlesini hak etmek için neredeyse ömrümün bütün bilgi birikimini vermiştim. Onun bu olumlu kısa cümlesi ödediğim bütün bedellerin toplamıydı iyi yolda olduğumu perçinlemişti.

VEDAT MİLÖR HOCAYA TEŞEKKÜRLER
YUSUF AKBAL
30.01.2017